πτερυγοτετράγωνος

-η, -ο, Ν

φρ. «πτερυγοτετράγωνος χόνδρος»

(ουγκρ. ανατ.) χόνδρος που αποτελεί σκελετικό τμήμα τού εμβρύου τών σπονδυλοζώων και σχηματίζει την άνω πρωτογενή γνάθο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο συνθ., πρβλ. αγγλ. pterygoquadrate < pterygo- (< πτέρυξ, -υγος) + quadrate «τετράγωνος»].